Ime Bodrum u prevodu znači „podrum”, što i ne zvuči baš kao preporuka za turističku posetu, gradić važi za jedno od najlepših mesta na turskoj obali. Gledajući sa uzvišice (sa magistrale), čitav grad izgleda kao da je po relativno golim brežuljcima uz more, neko prosuo bezbroj kockica šećera koje su se zbile uz obalu. Zahvaljujući pametnoj odluci vlasti, kuće sa najviše dva sprata, poneke sa drvenim doksatima, i danas su jedini dozvoljeni vid gradnje u Bodrumu, gradiću od oko 120 000 stanovnika. Mnoge od njih nisu starije od 30 godina, ali je dosta onih starijih renovirano i duž obale pretvoreno u veoma prijatne restorane i kafeterije.
Za razliku od nekih drugih mesta na turskoj obali, Bodrum kao turističko mesto prvi su „otkrili” domaći turisti. Gradić koji je imao reputaciju boemskog, doprineo je da se u njemu prvo oformi slikarska kolonija. Posle umetnika, stigli su i prvi domaći turisti, a onda i stranci sa svojim jahtama. Mnogo pre turista, Bodrum – nekadašnji antički Halikarnas (Halicarnassus), bio je centar kraljevine Karije. Državica koju su pohodili Grci, Persijanci i mnogi drugi, bila je najpoznatija po svom kralju Mauzolu, koji je sagradio prvu megalomansku grobnicu na svetu. I dan danas, ovaj tip grobnice se na čitavom svetu po njemu naziva mauzolej. U Halikarnasu je u starom veku rođen i “otac istorije” – Grk Herodot.
Luka sa tvrđavom u pozadini
Centar Bodruma smestio se u širokom zalivu kojeg rt sa velikom, krstaškom Tvrđavom Svetog Petra u sredini, deli na dva dela. U zapadnom delu zaliva nalazi se luka, marina za jahte i lepo uređeno šetalište, sa klupama, zelenilom i dečijim igralištima. Duž šetališta ukotvljeni su čuveni turski jedrenjaci – guleti, koji svakodnevno krstare vozeći turiste na jednodnevne izlete u zalive oko Bodruma. Gradić je i jedna od polaznih stanica čuvenih “Plavih krstarenja” (na turskom: Mavi Yolculuk), sa guletima koji plove ka jugoistoku, Marmarisu i dalje, duž obala Likijskog poluostrva.
Bodrumska tvrđava i turski jedrenjak – gulet
Istočni dio bodrumskog zaliva počinje iza tvrđave i pretvara se u gradsku plažu. Iako je širina plaže prilično skromna, a zadnji deo kafea i restorančića poređanih tik uz ne naročit peščani žal, za one koji od boravka u gužvi turističkog mesta ne očekuju previše, bodrumska gradska plaža prilično je zadovoljavajuća.
Bodrum gradska plaža
Ukoliko niste “noćna ptica” i na sunčanje obično dolazite u prepodnevnim satima, većinu plaže ćete zateći praznom, a kafiće zatvorene. Negde oko 11 h iznenadiće vas dolazak kafedžija, koji će u roku od pola sata prazne delove plaže ispred svog lokala pretvoriti u mesta ispunjena ležaljkama sa stočićima i suncobranima između njih. Ležaljke i suncobrane, kafedžije ne naplaćuju ukoliko naručite barem jedno piće.
Bodrum, restorani kraj gradske plaže
U večernjim časovima, ležaljke i suncobrani nestanu, a umesto njih plažu ispune jednostavni drveni stolovi i stolice sa belim stolnjacima i staklenim čašicama sa svećama. Uz suptilne zvuke talasa na metar, dva, od vas, ovde možete uživati u večeri, a umetnički dojam zaslužuje svaku pohvalu.
Izgradnjom velikog broja turističkih sadržaja, od pre dvadesetak godina i susedni zaliv Gumbet (Gümbet, u smeru ka zapadu), postao je deo grada. Interesantno bi bilo posetiti ga u jesen ili zimu i videti ima li nekog ko tamo zaista živi, obzirom da u njemu 99 % sadržaja čine hoteli, restorani, suvenirnice, diskoteke i kafići.
Plaža u Gumbetu je pešćana, ležaljke se ne naplaćuju. Takođe je lepa plaža i u Bitezu koji je pešice laganom šetnjom 30 minuta udaljen od Gumbeta ili dolmušem koji košta 1,5 euro. Temperature su visoke ali zbog vetra koji stalno duva to se i ne oseti osim noću, zato je poželjno uzeti sobu sa klimom.